25.5.10

Hani Bir İhtimal

Zaten gittin,
Bir aptallığa kandın.
Bunun için beni kırdın.
Ben sana içimi döktüm,
Sen arkamdan vurdun.
Her seferinde eski evinden geçerken,
Belki güneşi gözünde seçerim diye,
Pencerene dönüyorum.
Heyecanım sönüyor.
Umutsuzca yoluma devam ediyorum.

3 yorum:

  1. ilk yorum benden olsun istedim. buraya koydugun ilk siir (heralde) ve tebrikler :D serbest şiirde devam etmelisin bence ama aradaki kafiyeler şiirin vazgeçmişliğini, çaresizliğini yansıtmada sana engel olabilir onları nerede ne kadar kullanacagını iyi ayarlamalısın . ayrıca suclamalar bittigi anda kendi umutlarına, heyecanlarına yer vermişsin daha yumuşak bir geçiş yapsan senin icin de okur icin de daha keyifli bir siir olur. ve umarım devamı gelir. :D

    YanıtlaSil
  2. wayyy kardeşim çok güzel olmuş.. dewamını bekliyoruz...

    YanıtlaSil
  3. Bay Adsız;
    Kafiyeler istemsiz oluştu, hop bir anda. Yorumunuz için teşekkür ederim.

    YanıtlaSil

Sen ne düşünüyorsun?