12.3.11

Denge

Dengemin bozulmasını, sevmiyorum. Olumlu yönde olanla sıkıntım yok. Normal insanlar gibi, sevmediğim; olumsuz yönde dengemi bozanlar. Mutlu başladığım bir gün mutsuz bitince, günün başında yüzüm şen şakrakken gün sonunda sapsarı ve somurtkan olunca; dengemi kaybediyorum.

Ne kadar sarsıcı anlatamam. Birçoğunuz deneyimlemişsinizdir zaten. Güzel bir gün, kötü bir haberle noktalanınca neler hissediyorsunuz? Ruh haliniz üç saniye içinde sıfırın altına düşmüyor mu? Gülümsemeniz kısa sürede dümdüz bir ifadeye dönüşmüyor mu? Zaman yavaşlıyor, etrafınızı algılayışınız değişmiyor mu? Ne diyeceğinizi bilemiyor, elinizi kolunuzu nereye koyacağınızı belleyemiyor musunuz? Ne kadar sahte sırıtsanız da, insanlar sizdeki değişikliği ses tonunuzdaki değişiklikten, uzun süre dalmalarınızdan anlamıyor mu? Hepsi oluyor, değil mi?

Sizlere somut bir veri veremedim. Denge bozulmaları belki bir başkasında başka şekillerde ortaya çıkıyor ve etkilerini gösteriyordur. Bildiğim bir şey var; yazdıklarım sıcağı sıcağına, taze veriler. Umutlu, uzun, keyifli ama sonu belli bir süreçten sonra bugün kötü denilebilecek bir haber aldım ve dengem bozuldu. Bu; iyi değil.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Sen ne düşünüyorsun?