Başkası ne der bilmiyorum; ama ben megaloman değilim. Buna dayanarak şunu söyleyebiliyorum: Kitap okumakla övünüyorum.
Çevremde kimse kitap okumuyor. Hatta gereksiz bulup, nefret ediyorlar. Bunun sebebi, eğtimin öğrenciye kitap okuma "isteiğini" kazandırmaması mı? Anne-baba teşviiğinin olmaması mı? Bilgisayar oyunlarından başka uğraşı olmayan çocuklar mı? Bilmiyorum açıkçası. Somut gerçeği değiştirmez. On kişiden sekizi kitap okumuyor. Belki de daha fazla.
 |
| Görsel: Ezinenin Sesi |
Kitap okuma veya okumak üzerine söyleyeceklerim bu kadar. Okuma önyargısı yokolmadan, gelişme sağlanamaz. Ne de olsa bireyin gelişmesi, toplumun gelişmesidir. Sevgiler...
12 Eylül 1980 darbesi -ya da silindiri, sen adına her neyi uygun görüyorsan artık- ile birlikte kitaplar, plaklar toplatıldı bu ülkede. Örneğin 12 Eylülden sonra Marx'ı falan geçtim, bir Nazım, bir Sartre kitabı taşıyamazdın yanında. Onları da geçtim, kitap taşıyamazın ya neyse.. Ya da örnek olarak "Yeni Türkü"nün ilk plağı olan "Buğdayın Türküsü"nün tamamı toplatılmıştı (Buğdayın Türküsü de yine yukardakiler gibi bir komünist olan Pablo Neruda'nın şiirlerinden birinin adıdır ve albümdeki şarkılardan biri de bu şiirin bestelenmiş Türkçe halidir). Bir 1980 efsanesi olarak 12 Eylül'le birlikte Odtü'ye yapılan askeri baskınlardan birinde komünist "General Chemistry"nin kitabını ele geçiren, kitabın sahibini göz altına alan subaylardan bahsedilir. Halbuki General Chemistry denilen adam ne Kim-il Sung, ne Lenin, ne Mao Zetung.. Ne de gerçekten bir adam... Genel Kimya, ders kitabı lan! Her neyse 12 Eylül'de aslında "sözde" ya da kimisine göre "özde" terör örgütleri yakalanıp bugün narkotik tarafından yakalanan şebekeler nasıl arkada Türkiye Cumhuriyeti bayrağı, emniyet bayrağı ile basına poz verdiliyor önlerindeki masalara şebekenin suç unsurları, aletleri diziliyorsa işte aynen öyle bu örgütlerin de fotoğrafları basına çektirilip gazetelere bastırlıyor, bugün narkotiğin çökerttiği örgütlerin bu çeşit fotoğraflarında şebeke üyelerinin önündeki masalarda nasl cep telefonları, kokain-eroin, silahlar ve diğer suç araçları bulunuyorsa 12 Eylül'de de çökertilen örgütün üyelerinin hemen önünde kalın kalın onlarca kitap vardı. Kitap bu örgütlerin suç aleti, suçuydu. Bizim halkımız bugün silahtan korkmaz, kitaptan korkar ya; işte nedeni bundandır. Kitap suçtur, suç unsurudur, suç aletidir. Kitap kötüdür. Türkiye'de ben Türkiye'den ayrılmadan önce sadece kayıtlı silah sayısı Türkiye sınırları içerisinde yedi kişiden birinde silah var olduğunu söylüyordu. Kayıtsızları ve Türkiye'de ve tabii dünyada kayıt dışı ya da yasa dışı şekilde silah edinmenin, silahlanmanın ne kadar kolay, basit bir şey olduğunu da hesaba katarsak... U huu ve pff. Sonuç olarak sen on kişiden sekizi kitap okumuyor diyerek ne kadar istatistikleri aslında yumuşattıysan yedi kişiden birinde silah oluşu da zıt orantılı şekilde o kadar yumuşaktır. 12 Eylülden beri halk kitaptan korkuyor, benim gibiler de kitap okumayanlardan.. Bu ülkede 12 Eylülden beri sözüm ona komünistler bile kitap okumuyor ki kitap okuyan komünisttir diyebileyim. Dediğin gibi bireyin gelişmesi toplumun gelişmesidir. Toplum gelişmesin isteyenler işlerini güzel yapmışlar.
YanıtlaSilNasıl mı teşvik ederiz? Ben çevremdekilere hep bir şekilde ettim, çok da bir şey yapmadım. Sadece okudum, okumaya devam ettim ve anlattım. Onlar da okudular, öyle ki şimdi onlar okuyor ve gelip bana anlatıyorlar, ben hiçbir şey bilmediğimi hatırlayıp okumaya devam ediyorum... Yoksa nasıl teşvik ederiz, ben de çok merak ediyorum.
Görerek ve etkilenerek oluyor o zaman bu teşvik işi. Başka yol yordam benim de aklıma gelmiyor abi.
YanıtlaSil